Kimi 50’lerin, kimi 60’ların kimi de 70’lerin gözde modern sandalyeleriydi. Ancak Türkiye’de kullanılan ve zamanla unutulan bu sandalyeler, Yaşar Üniversitesi İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. Ebru Karabağ’ın yürütücülüğünde gerçekleştirilen ‘Zamansız 30 Sandalye Öyküsü-1950’ler/ 1960’lar/1970’ler’ bilimsel araştırma projesi ile usta ellerde restore edilerek tekrar hayat buldu.
ESKİCİDEN SERGİ SALONUNA
Yaşar Üniversitesi İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümü’nden Yrd. Doç. Dr. Ebru Karabağ, Fulya Ballı, Sergio Taddonio ve Doç. Dr. Zeynep Tuna Ultav ile Yasin Erda tarafından oluşan ekip, yüzyıl ortası modern mobilyaların değerinin anlaşılması ve korunmasına ilişkin farkındalık oluşturmak amacıyla ‘Zamansız 30 Sandalye Öyküsü’ bilimsel araştırma projesine imza attı. Yaşar Üniversitesi Proje Destek Ofisi Bilimsel Araştırma Projesi (BAP) kapsamında yaklaşık 36 bin lira tutarında mali destek de alan proje için 30 adet özgün sandalyenin peşine düşüldü. İzmir ve İstanbul’da bulunan çeşitli eskici ve antikacılar teker teker araştırılarak 50’li, 60’lı ve 70’li yıllarda kullanılan sandalyelere ulaşıldı ve aslına sadık kalınarak restore edildi. Ortaya çıkan çalışmalar ise Selçuk Yaşar Kampüsü’nde düzenlenen törenle sergilenmeye başladı.
HALA ESTETİK VE KULLANIŞLI
Yaklaşık bir yıl süren bir emeğin sonucunda ortaya çıkan proje hakkında bilgi veren Yrd. Doç. Dr. Ebru Karabağ, “10’ar yıllık dönemler halinde kendi içinde farklılaşan 30 adet özgün sandalye araştırılarak ve uygun olanları onarılarak sergi ürünü haline getirildi. Bu sandalyeler, literatür araştırmasıyla elde edilen bilgiler ve uzmanlarla yapılan görüşmeler doğrultusunda belirlendi. Sandalyelerin onarım öncesi ve sonrası fotoğraflandırılarak aradaki dönüşüme de vurgu yapıldı. Böylece sandalyelerin hala estetik ve kullanışlı olduğuna dikkat çekildi” dedi.
SIRA BAŞKA MOBİLYALARDA
Projenin devamında koltuk, büfe gibi mobilyaların da araştırması yapılarak Yaşar Üniversitesi’ne ait bu koleksiyonun genişletileceğini belirten Karabağ, “Bu tür çalışmaların söz konusu dönem mobilyaları hakkında kapsamlı bir dokümantasyon oluşmasına, modern mobilya konusundaki tarih yazımının genişlemesine, bu mobilyaların farkına varılmasına ve korunarak kullanılmasına katkıda bulunacağını düşünüyoruz.” diye konuştu.
Different chairs came in to and went out of fashion throughout the 50s, 60s and 70s. But a scientific research project conducted by Asst. Prof. Ebru Karabağ, academic at Yaşar University’s Department of Interior Architecture and Environmental Design, revived these chairs that sank into oblivion in years. As part of the project ‘A Story of Thirty Timeless Chairs from the 1950s/ 1960s/1970s’, the once fashionable chairs were restored by skilled hands.
The team members Asst. Prof. Ebru Karabağ, Fulya Ballı, Sergio Taddonio and Assoc. Prof. Zeynep Tuna Ultav and Yasin Erda from Yaşar University’s Department of Interior Architecture and Environmental Design started to work on this scientific research project to retain and raise awareness of the actual value of the mid-century’s modern furniture. Granted nearly 36 thousand TL of financial support by Yaşar University’s Project Support Office as a Scientific Research Project (SRP), the project searched for thirty chairs, each with unique features. Numerous junk shops and antique stores were visited in İzmir and İstanbul to find old chairs from the 50s, 60s and 70s; and the old chairs found at these stores were restored.
STILL AESTHETICALLY PLEASING AND USEFUL
To give information about the project that took nearly one year of working, Asst. Prof. Ebru Karabağ said, “We searched for thirty chairs that will be divided into three groups, each characterized by distinctive features of three separate decades. We picked the ones suitable for our project and restored them to exhibit. These chairs were picked and grouped based on the information obtained from the relevant literature as well as the interviews with experts. We also wanted to highlight the transformation of the chairs by making use of their before and after pictures. This allowed us to show that the chairs are still aesthetically pleasing and useful.”